This letter was written to Dad in late 1944. At the time, he was in hiding at “Peer de Hoed” after escaping from a barge as he and and his future brother-in-law, Jord were on their way to Germany as forced labour. I remember him telling us about the worst blisters in his life which he got while escaping (as well as being shot at…
The letter is not in a very good state, here is what I can read of it. A scan of the original is here. (12/12/16 – Added a few missing words, Thanks Arie Kooij! And thanks to Simon for “gekebbel…”)
R’dam 22 Nov 44
Beste Jo,
‘t Is zoo vreemd zonder jou hier thuis en ons gekebbel, dat ik je maar eens zal schrijven. Het gaat je hoop ik al wat beter? We waren blij dat je alleen maar blaren had, ‘t had nog erger kunnen zijn! Henki groeit nog steeds en ik ben benieuwd of hij je nog kent. Vanavond zouden we voor het laatst licht hebben tot kwart voor 7, maar om half negen is het nog.
De jongens spelen konijn en eten rauwe kool. ‘t Is een stel apen hoor! Pa zou met Kooij naar the Hoeksche Waard, maar ze mochten niet over den brug. En regenen dat het deed. Jammer heh? Alleen wat savoye kool hadden ze.
Vanmorgen had de bakker de opwekkende mededeling dat er nog voor 14 dagen meel is. We eten nu kool en erwten!.
Nouw Jopie, het beste hoor en houd maar moed.
Hartelijke groeten van
Henny and Henki …….
Oom Jo, ik heb nieuwe zwarte lak schoenen!
Dag
…..
Jopie
Old wife how do you do?
Alles nog in orde? Met mij is alles nog bestig (?) We zitten allemaal te xxxx over schrijf dat en dit aan Jo maar ik zeg. Ik schrijf enkel maar over mezelf. Leuk heh? Xxxxxx heeft zelf ook wat geschreven. Xxxxx xx?
Ach Jo ze hebben hier het allerlaatste avondmaal afgeschaft. Is dat geen rotstreek? En vanavond hebben we ERWTENSOEP. Zalig he ? Heb je
[Front top (upside down):]
Lieve Joop
Zondag zal ik schrijven
………………………………………………………… dag
